Tot in 1898 had Hove geen station. Er was sinds 1888 wel een halte, waar alleen op vrijdag één trein in elke richting stopte. In 1892 kwam er een wachtzaal, een oude spoorwegwagon zonder wielen. Op 1 oktober 1898 werd een eerste stenen gebouwtje geopend. Hove kreeg op die manier een heuse halte. Dagelijks stopten er toen 27 treinen en met twee goederentreinen die ook dagelijks stopten kon men colli’s en bagage meegeven. In 1932 werd de spoorwegbedding uitgegraven. Er kwamen twee dubbele sporen en een nieuw stationsgebouw. De huidige spoorwegbrug verving de bareel. Het station werd door de NMBS in 2005 gesloten en doet nu dienst als café.
Moe Lies
In 1978 werd de eerste honderdjarige als eerste ereburger van Hove gevierd, Elisabeth Verbeeck, beter bekend als ‘Moe Lies’. Dit gebeurde op 25 en 26 februari 1978, met een feestprogramma waaraan de ganse gemeente meewerkte: een jeugdfeest, een tentoonstelling in het Kostershuisje, een stoet (alle deelnemers uitgedost in de kledij van 1900 en heel het leven uitbeeldend van de eeuwelinge) en plechtige dankmis, met ontvangst in het gemeentehuis en een hulde in het Prinsenhof. In een bomvolle raadzaal en in aanwezigheid van eerste minister Tindemans verleende burgemeester Swaelen namens de gemeente de titel van ereburgeres. Moe Lies werd 103 jaar: ze overleed op 31 augustus 1981. Ze was jarenlang bareelwachtster aan het station van Hove. Ter gelegenheid van 750 jaar Hove werd ze in 2022 vereeuwigd in een reus.
