Op 21 juni 1856 aanvaardde de kerkraad een legaat van 20.000 Belgische frank van mevrouw Bogaerts-Torfs voor het maken van een nieuw altaar ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. Het plan wordt opgemaakt door Verschuylen uit Antwerpen. Het beeldhouwwerk werd gemaakt door J.J. Rousseaux uit Antwerpen voor 17.400 frank. Rond de nis voor het beeld staan veertien kleine schilderijtjes van F.J.C. De Backer die de mysteries van de Rozenkrans voorstellen. Het altaar werd betaald in 1862 en verving een altaar uit 1659 met daarin een schilderij van Peeter van de Cruys, ‘De ten hemelopneming van Maria’, dat nu nog wordt bewaard in de kerk. Bij de vergroting van de kerk in 1965-1969 werd dit altaar verwijderd en werden enkel de schilderijtjes van F.J.C. De Backer bewaard. In 1874 ontwierp Lodewijk Van Erkel een nieuw hoofdaltaar. In een vijftal nissen waren retabels met Bijbelse taferelen geplaatst. Alles was gepolychromeerd door de Borgerhoutse schilder Wouters. Van dit altaar zijn vier retabels bewaard, die in 2006 werden gerestaureerd. Dit nieuwe altaar verving het hoogaltaar uit 1650. Stukken van het altaar uit 1650 zijn in 1878 gebruikt voor het nieuwe (Heilig Hart) altaar. In 1963 werd de kunstwaarde van de altaren en beelden van de kerk beoordeeld op hun kunstwaarde: “Het hoofdaltaar valt volledig uit de toon en schaadt de stemming van de kerkruimte”. Bij de vergroting van de kerk in 1965-1969 werd dit altaar dan ook verwijderd, ook door de veranderingen in de liturgie waarbij het altaar het mogelijk moest maken de eucharistie met het gezicht naar het volk op te dragen. Alleen de tombe werd behouden en dient nu als sacramentsaltaar.
Altaar Sint-Laurentiuskerk
