De eertijds omwalde Biesthoeve is het vroegere ‘Goed ter Biest’ dat in 1292 al gedeeltelijk toebehoorde aan het Onze-Lieve-Vrouwgasthuis van Antwerpen (later Sint-Elisabethgasthuis). Op het einde van de vijftiende eeuw bezat het Sint-Elisabethgasthuis een aanzienlijk patrimonium: het bezat niet minder dan negentien hoeven. Alle hoeven werden verpacht.
In 1297 werd het goed voor het eerst ‘Ter Biest genoemd’. Een biest is een driehoekig plein, gewoonlijk met drinkput, een oude woonkern waarrond zich de velden uitstrekten. Op een kaart uit 1805 wordt de hoeve ‘Ferme des Moutins’ geheten, wat wijst op de schapenteelt. Van de vroegere wal en de oude vlasput is niets meer overgebleven. Méér dan honderd jaar werd de hoeve uitgebaat door de familie Peeters, vandaar dat men in de volksmond ook nog spreekt van de hoeve van boer Peeters.
